شاید برایتان سخت باشد بخواهید تصور کنید در شهری زندگی می‌کنید که نه بانک دارد و نه عابربانک. آن هم در عصری که فناوری لحظه‌ای در حال پیشرفت و توسعه است.  در این بحبوحه که همه شرکت‌ها، کارخانه‌ها، بانک‌ها و مؤسسات دوست دارند پیش‌قراول در امر ارتقای سطح فناوری خود و راحتی هرچه بیشتر جامعه هدفشان باشند، شهرهای کوچکی نیز یافت می‌شوند که مردم آن حتی از داشتن یک شعبه بانک و دستگاه عابربانک محروم هستند.  احداث شعبه بانک در شهر‌ها نیاز به یک حد نصاب جمعیتی دارد ولی هر وقت می‌بینیم یک شهر با جمعیت ۱۵ هزار نفر از داشتن بانک محروم است و شهری با جمعیت یک‌سوم آن، بانک دارد، پی می‌بریم انگار عواملی مهم‌تر از جمعیت، برای احداث بانک در شهر‌ها دخیل است. احتمالاً درست حدس زده‌اید: سوددهی مطلوب.   «صالح‌شهر» از توابع بخش مرکزی شهرستان گتوند در ۲۷ کیلومتری شمال شرق شوشتر، ۲۳ کیلومتری غرب شهرستان گتوند، و در کنار جاده منتهی به شهرستان‌های دزفول– شوشتر قرار دارد. این شهر ۱۵ هزار نفر جمعیت دارد و سال ۸۷ رسما صاحب شهرداری شد.  صالح‌شهر محروم از داشتن حتی یک شعبه بانک است و همین مسأله هم به معضل و چالشی جدی برای شهروندان آن تبدیل شده است. این در حالی است که «ترکالکی» و «جنت‌مکان»، دیگر شهرهای گتوند، و «شرافت» شهری از شوشتر، با جمعیتی در حدود یک‌سوم صالح‌شهر، از وجود بانک بهره‌مند هستند.
یک شهر و یک صندوق قرض‌الحسنه
یک شهروند صالح‌شهری به همشهری می‌گوید: در صالح‌شهر فقط یک صندوق قرض‌الحسنه وجود دارد . این صندوق یک عابربانک دارد که امکان دریافت وجه ندارد و برای استفاده از دیگر خدمات آن نیز در برخی اوقات یا خراب است، یا قطع یا خاموش.   «رحیم» می‌افزاید: صالح‌شهر با ۱۵ هزار نفر جمعیت بین ۳ شهرستان واقع شده و یک بانک ندارد. در حالی که برخی شهرهای نزدیک به صالح‌شهر با جمعیتی کمتر، بانک و عابربانک دارند.  وی بیان می‌کند: مردم صالح‌شهر برای انجام کارهای بانکی یا دریافت وجه با مشکل جدی مواجه هستند و ‌گاه اگر همکاری مغازه‌های این شهر نباشد یا نیاز به دریافت مبلغ زیاد باشد، مجبورند برای انجام کار خود، چندین کیلومتر را طی کنند و به گتوند یا شوشتر بروند. حالا تصور کنید فردی که شب‌هنگام نیاز به پول پیدا می‌کند، چه باید کند؟  رحیم اضافه می‌کند: مغازه‌داران صالح‌شهری نیز در صورت تمایل به همکاری با شهروندان، برخی از آن‌ها به صورت رایگان و به قصد خدمت این کار را انجام می‌دهند، و برخی دیگر نیز مبلغی را به عنوان کارمزد کسر می‌کنند که معمولاً بین ۵۰۰ تا ۲ هزار تومان است.
در حال رایزنی هستیم
فرماندار گتوند در این باره به همشهری می‌گوید: در حال پیگیری این موضوع و رایزنی با یکی از بانک‌ها هستیم تا در صالح‌شهر شعبه‌ای احداث و دستگاه عابربانک را نیز راه‌اندازی کند.   «سیدمجید صالحی» می‌افزاید: ماه گذشته جلسه‌ای هم با اعضای شورای اسلامی صالح‌شهر برگزار کردیم و از آن‌ها درخواست کردم تا در این رابطه تا حصول نتیجه، همکاری داشته باشند.
صالحی با اشاره به اینکه ملاک و معیار احداث شعبه بانک به ویژه در شهرهای کوچک، موضوع سوددهی است، بیسان می‌کند: بانک‌های زیادی بوده‌اند که به دلیل تأمین نشدن سود مورد انتظارشان، شعبه‌های خود را از سطح شهرهای کوچک جمع کرده‌اند. با این بانکی که رایزنی کرده‌ایم کمتر به این مسأله توجه کرده و آن‌ها را تقریباً مجاب کرده‌ایم برای انجام خدمت، شعبه‌ای در این شهر مستقر کنند.
پیگیری تا رسیدن به نتیجه
فرماندار گتوند ادامه می‌دهد: یکی از موارد مهمی که در رایزنی با بانک‌هایی که داشتیم بر آن تأکید کردیم، وجود شعبه بانک در شهرهایی با جمعیت کمتر همچون ترکالکی و جنت‌مکان گتوند بوده است.
فرماندار گتوند اظهار می‌کند: پیگیری این موضوع به واحد برنامه‌ریزی فرمانداری گتوند محول شده است و پیگیری‌ها تا حصول نتیجه، ادامه خواهد داشت.
نقش کم‌رنگ بانک‌های دولتی
اینکه بانک‌ها دنبال سود هستند، موضوعی طبیعی است و سودآوری برای این بنگاه‌های تجاری معقول به نظر می‌آید ولی آیا برخی مناطق کشورمان که از لحاظ اقتصادی ضعیف هستند و مبادلات مالی زیادی ندارند، باید از خدمات بانکی محروم شوند؟  آیا نمی‌توان از بانک‌های دولتی که وظیفه خدمتگزاری‌شان پررنگ‌تر از جنبه‌های کسب سودشان است، توقع داشت ارائه خدمات بانکی به این مردم را مد نظر داشته باشند؟
هرچه هست، اگر حدود ۱۵ هزار نفری که در این شهر یارانه ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومانی می‌گیرند را حساب کنیم، ماهانه بیش از ۶۸۲ میلیون تومان پول به حساب بانک‌های مختلف حوالی صالح‌شهر واریز می‌شود و شاید بخش عمده‌ای از آن در اختیار یک یا دو بانک خاص باشد؛ آیا سود این پول و ارج نهادن به خدمات مردم زحمتکش این منطقه، جواب افتتاح یک شعبه با دستگاه عابربانک را نمی‌دهد؟